Vandaag slapen we lekker uit voordat we verder reizen. We zijn pas om 9.00 uur wakker en dan ontvangt Jacqueline een bericht dat de uitslag van de psychologische test van de sollicitant bekend is. Jacqueline belt met een collega en spreekt af om een kopie van de uitslag naar het hotel te faxen, zodat zij die op haar gemak kan doorlezen. Gelukkig is ook de uitslag positief en Jacqueline maakt afspraken over de vervolgprocedure. Als alles goed gaat wordt er dus snel een nieuwe collega op de afdeling gerekruteerd! Goed nieuws!
Na deze telefoontjes wordt er snel aangekleed en ontbeten en dan gaan we op pad naar de volgende bestemming. Het is dan al 11.15h. Omdat ze voor vandaag heel slecht weer hebben gemeld en het ook in Washington nog heel slecht weer is, besluiten we om naar Lancaster te gaan. Daar ligt ook een grote outlet waar we gaan winkelen. Het is vlakbij, nog slechts 20 mijl rijden naar het zuiden, en op de route naar Washington.
Eenmaal in Lancaster, blijkt dat er 2 grote outlets vlak bij elkaar leggen langs dezelfde weg, met een heleboel winkels! Hier krijgen we vast wel een paar uur om. We belanden eerst in de Rockvale Square, want daarvan hebben we een plattegrond. Als eerste zoeken we de Nike winkel op. Hier zien we alle spullen die we de vorige week hebben gekocht in Lodi, Ohio, maar dan veel goedkoper! Het scheelt maar liefst minstens $10 per kledingstuk! Hoe kan dat verschil nu zo groot zijn? Jacqueline laat dat niet over haar kant gaan en spreekt de manager van de winkel erop aan. Kunnen we het verschil terugkrijgen? Maar ze krijgt in eerste instantie nul op het rekest. De manager legt uit wat het verschil is tussen de winkels: deze win¬kel is een clearance store en daarvan zijn slechts 2 winkels in het hele land, deze winkel en nog één in Florida. Een clearance store verkoopt merendeels dezelfde spullen, maar dan definitief. Dit betekent dat niet kan worden gereclameerd over de aankopen die zijn gedaan. Er kan niets meer worden geruild of teruggebracht en ook niet worden geklaagd over eventuele defecten. Daarom zijn de prijzen hier zoveel lager. Bij de ingang van de winkel staat dan ook een groot bord met de tekst “All sales are final!”.
De manager geeft ons echter een goede tip, zeker voor ons zunige Hollanders. Hij vertelt dat verderop in de straat, in de andere outlet die we hebben gezien, nog een Nike store ligt, van de normale formule. Hier kunnen we alles terugbrengen wat we hebben gekocht en dan krijgen we het geld retour. Dan kunnen we in deze winkel dezelfde spullen voor een lagere prijs kopen! Dit is niet tegen dovemansoren gezegd! We kijken welke spullen we in deze winkel kunnen vinden, zodat we precies weten wat we moeten terugbrengen en gaan dan op onze missie. We zoeken alle spullen terug in de koffer met de aankoopbon erbij en we brengen netjes alles terug. We krijgen zonder problemen ons geld terug. Dan gaan we weer naar de clearance store waar we zojuist waren, en daar kopen we dezelfde spullen weer terug voor minder geld! Uiteindelijk sparen we maar liefst $55! Dat is toch wel de moeite waard geweest! Natuurlijk geven we het wel weer uit aan andere spullen in de winkel, die we eerder nog niet hebben gevonden, maar we hebben dan wel voor hetzelfde geld veel meer gekocht! We moeten onze Nederlandse reputatie toch hoog houden, of niet?
Na de Nike store zijn we nog lang niet uitgewinkeld en we shoppen rustig verder. Het is nog altijd droog, ondanks de voorspellingen. Het is wel heel erg bewolkt, maar wel warm en zelfs heel benauwd. De outlet is ook zo groot, dat we vanwege de warmte gewoon telkens de auto pakken en weer een stuk verderop parkeren. The American Way! We kopen nog een paar kleine dingetjes en we eten een heerlijke kop soep in de food court. Het is al 17.00 uur als we de Rockvale Square helemaal eindelijk gezien hebben.
Omdat het nu toch nog te laat is om verder te rijden naar Washington, besluiten we om de andere outlet langs de weg ook nog op te zoeken: de Tanger Outlet, met nog een heleboel winkels. In deze outlet blijkt ook heel duidelijk dat het stadje Lancaster deel uitmaakt van Amish County, want op de parkeerplaats zijn verschillende aanlegplaatsen voor paard en wagen! Uniek! Ook zien we verschillende Amish-gezinnen voorbij komen met paard en wagen op de grote weg tussen de auto’s. Heel apart.
Als we om 19.00 uur dan eindelijk zijn uitgewinkeld, gaan we eten. We stoppen eerst bij het Texas Roadhouse, maar daar is de wachttijd maar liefst 35 minuten en daar hebben we geen zin in. We rijden verder naar Bob Evans, even verderop langs de weg. Hierover heeft Jacqueline lovende kritieken gelezen in één van de reisverhalen op internet van andere Amerika-gangers, dus die gaan we uitproberen. Hier hoeven we gelukkig niet lang te wachten. De formule is heel gemakkelijk: je kiest het vlees van het menu waarbij je meestal kunt kiezen voor een enkele of een dubbele portie, en daarbij mag je zelf 2 bijgerechten kiezen uit een hele waslijst. Ze hebben zowaar een aantal verschillende warme groentes en elk menu (met dubbel vlees) is minder dan $10. Ze hebben zelfs appelmoes! Mmmm….. Het smaakt bijzonder goed!
Na het eten besluiten we een motel op te zoeken, en pas morgen naar Washington te rijden. We gaan eerst naar het Canadianara Motor Inn, even verderop langs de grote weg, maar die hebben alleen kamers waar mag worden gerookt. Dan rijden we verder naar York, een dorpje zuidelijker langs de snelweg op onze route, want daar liggen een aantal motels waarvan we kortingsbonnen hebben.
Het is intussen gaan regenen en als we net met de auto op weg zijn naar York, barst er een hevig noodweer los. Dat is echt heel eng! Het onweert heftig en het water komt met bakken tegelijk naar beneden. We kunnen slechts stapvoets rijden, want we zien geen hand voor ogen, maar stilstaan is ook gevaarlijk. Het water staat binnen enkele seconden zo hoog, dat het bijna de auto in komt, onder de portieren door! De wegen zijn veranderd in rivieren. Dit hebben we nog nooit meegemaakt.
Gelukkig is het na 10 minuten weer over. Het noodweer is veranderd in normale regen en het water op de weg wordt langzaam minder. Dan kunnen we weer verder rijden. Het heeft dan wel geduurd tot 20.00 uur, maar de weersvoorspelling is nu wel eindelijk uitgekomen! Dit hadden ze al een week geleden voorspeld! Als we ongeveer 10 mijl verder zijn, is het weer gewoon droog en hier heeft het zelfs helemaal nog niet geregend! De zon schijnt hier nog vrolijk. Hoezo, een plaatselijke bui?
Het Quality Inn Motel in York blijkt prima voor een heel redelijke prijs en we checken in. Even later wisselen we nog wel van kamer, omdat de eerste kamer heel erg vochtig was en Jacqueline hier vanwege haar astma problemen kreeg met de luchtwegen. Ook doet de TV het hier niet goed, maar de tweede kamer is veel beter! Jacqueline werkt het reisjournaal bij en Peter kijkt TV, we lezen nog even en daarna gaan we weer lekker slapen. Morgen op naar Washington DC!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten