Vandaag slapen we eerst lekker uit om goed uitgerust te kunnen beginnen aan ons weekendje New York. We zijn nog redelijk op tijd wakker, maar we doen lekker rustig aan. Koffers inpakken, douchen, aankleden en uitgebreid ontbijten en dan pas uitchecken. Om 11.00 uur zijn we er klaar voor. De eerste bestemming in New York City is het Radisson Lexington Hotel in Midtown Manhattan. Dit hotel hebben we vooraf met veel korting via internet geboekt, op www.hoteldiscounts.com, omdat we graag zeker wilden zijn van een hotel midden in het centrum. We zijn van plan om eerst in te checken en onze koffers af te leveren in het Radisson Lexington Hotel en daarna gaan we de auto inleveren.
Het is nog een half uurtje rijden naar New York City en dan moeten we nog naar Midtown Manhattan. We hebben geen flauw idee hoe lang we over dat laatste stukje zullen doen, maar volgens het navigatiesysteem kan de totale reis in 3 kwartier. We zullen we zien! De rit verloopt goed, al wordt het steeds drukker naarmate we dichterbij de Big Apple komen. Het navigatiesysteem voert ons via de Lincoln tunnel naar Manhattan en daar staat een enorme file omdat er werk in uitvoering is aan 2 van de 4 tunnelbuizen. De aanvoerroute heeft 3 rijbanen en die monden uit bij wel 20 tolhuisjes. Bij de meest linkse tolhuisjes kun je terecht met een EZ-pas (een soort express pas) en hier staan de inwoners van de stad en veel vrachtwagens en bussen. Wij moeten echter cash betalen en dat kan bij de meeste andere tolhuisjes. We betalen de tol van $6 en daarna wordt het een regelrechte chaos. Omdat 2 tunnelbuizen zijn gesloten, mogen de vrachtwagens en de bussen alleen door de meest rechtse tunnelbuis, maar de tolhuisjes waar zij vandaan komen bevinden zich aan de linkerkant…….. Het is even passen en meten, maar we komen er als geroutineerd Nederlandse verkeersdeelnemer goed doorheen.
Als we de tunnel door zijn, belanden we in de typisch chaotische en luid toeterende verkeersmassa van New York City. We moeten naar ons hotel op Lexington Avenue en het navigatiesysteem weet dat wel te vinden. Tenminste, als hij verbinding heeft met de satellieten……… Laat dat nu net heel moeilijk zijn tussen al die wolkenkrabbers………. Als we dan toch even een verbinding hebben, slaat Jacqueline even snel de route op in haar geheugen, en gelukkig komen we zo toch wel aan op Lexington Avenue. Peter slaat zich er heel goed doorheen en na een paar straten zijn zijn rijkunsten al niet meer te onderscheiden van die van de New Yorkse taxichauffeurs. Het is iets moeilijker om het hotel te vinden, maar als we even navraag doen bij een piccolo van een ander hotel blijkt dat de ingang van ons hotel zich bevindt in 48th Street. Zo hadden we nog lang kunnen zoeken op Lexington Avenue.
Ondanks dat het verkeer zo druk is, is het gemakkelijk om de weg te vinden. Na een paar straten merk je dat de meeste genummerde straten eenrichtingswegen zijn, en die gaan om en om steeds de ene of de andere kant op. De grote avenues zijn meestal gewoon in 2 richtingen begaanbaar. Omdat de meeste straten hier genummerd zijn, verdwaal je niet zo snel. Als we ons hotel gevonden hebben checken we in en we geven onze bagage af. Onze bagage wordt voor ons opgeslagen totdat onze kamer klaar is. Het is nu pas 13.00 uur en onze kamer zal pas vanaf 15.00 uur beschikbaar zijn. Dat is geen probleem, want we moeten ook nog de auto gaan inleveren op het vliegveld.
De rit uit Manhattan verloopt verder soepel. Als we uit het centrum zijn, gaat het verder lekker snel en we hebben geen files. We leveren de auto zonder problemen in en we nemen een taxi terug naar het hotel. Dat kost ons inclusief fooi en tol $23 en dat is goedkoper dan een shuttle! In het hotel verzamelen we een aantal folders en boekjes en daarmee settelen we ons in het restaurant van het hotel. Hier eten we een kop soep en we bespreken het aanvalsplan voor de komende dagen. Op zondag en maandag willen we de hop-on-hop-off citytour doen en vandaag en dinsdag willen we op eigen gelegenheid de dag doorbrengen.
Als om 15.00 uur de kamer gereed is, gaan we naar boven. Onze kamer bevindt zich op de 9e verdieping. Daar schrikken we enorm van het bed: het is beslist niet groter dan 1.20 x 1.80! Dat gaat niet goed. Peter heeft met zijn lengte echt een groter bed nodig en daarnaast is dit ook niet wat we hadden geboekt. We gaan daarom terug naar de receptie om een andere kamer te regelen. Helaas zijn er niet veel kamers meer beschikbaar en het enige alternatief is een rokerskamer met een queen-size bed. We besluiten om die kamer te nemen, met de belofte dat we morgen een niet-rokenkamer zullen krijgen met 2 bedden.
Onze koffers worden naar boven gebracht en als we ons hebben opgefrist gaan we eropuit om de stad te bekijken. Eerst regelen we bij de conciërge de citytour voor morgen en overmorgen en dan gaan we te voet naar Central Park. Het is een flinke wandeling, hoewel het op de kaart maar een paar straten zijn. We lopen door het park, met verwondering kijkend naar alle wolkenkrabbers om het park heen. We pauzeren even bij het Boat House, een restaurantje midden in het park, en lopen daarna naar Belvedere Castle en de Shakespeare Tuinen.
De indrukken van de stad en de immense drukte maakt dat we ons allebei niet echt op ons gemak voelen. Vooral Jacqueline voelt zich miserabel en doodongelukkig. Het huilen staat nader dan het lachen. Als er iemand een vliegticket naar huis zou hebben aangeboden, zou ze meteen zijn gegaan! Het is ons niet helemaal vreemd, want deze ervaring hadden we ook in Las Vegas. De drukte en de grote gebouwen zijn overweldigend en daaraan zijn wij niet gewend. Toch weten we dat dit slechts een kwestie is van wennen, en we gaan dan ook vol goede moed verder.
Als we zijn uitgekeken in het park, lopen we via 5th Avenue richting het hotel. We lopen langs de Trump Tower en langs de Cathedral of Saint Patrick, tussen de hoge wolkenkrabbers. Uiteraard kijken we ook even in de kerk, die een serene rust uitstraalt midden in de drukke straat. Ook winkelen we nog even en we nemen een kijkje in de NBA store, waar alleen artikelen en sportkleding worden verkocht uit de basketball league. Daarna wandelen we verder via 49th street, en hier zien we allemaal grote trailers geparkeerd staan. Navraag bij een serveerster die toevallig even een sigaretje rookt op straat leert ons dat ze om de hoek bezig zijn met het opnemen van een film. En inderdaad, we kunnen op een afstand een filmcrew aan het werk zien. Welke beroemdheid zou hier aan het werk zijn? We zoeken het niet verder uit en lopen verder naar het hotel.
Bij het passeren van Park Avenue kijken we nog even met verbazing naar het enorme gebouw dat dwars over de brede straat is gebouwd, en waar de auto’s gewoon onderdoor rijden via aangelegde bochtige tunnels. Dit kan alleen maar hier! Eenmaal terug in het hotel zijn we behoorlijk moe, want we hebben maar liefst 3½ uur gewandeld. We dineren in het restaurant van het hotel en we gaan daarna op tijd naar bed om goed uitgerust te zijn voor de volgende dagen in New York. Of dat uitrusten ook zal lukken, moeten we nog maar afwachten, want in onze kamer op de 9e verdieping zitten we vlakbij de enorme ventilatorwielen van de airconditioning van het hotel en die maakt een enorm kabaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten