Dag 15: zaterdag 21 juni 2003

Washington DC



Vandaag loopt de wekker al af om 6.00h, want we willen vroeg op pad. We gaan de stad bekijken en daar is genoeg te zien, dus we hebben veel tijd nodig. Opstaan en aankleden en dan ontbijten….. maar we krijgen het deksel op de neus: er is geen ontbijt vandaag. We moeten nu tot 8 uur wachten op de shuttle naar het metrostation.

We hebben geluk, want er gaat een Amerikaans stel met ons mee in de shuttle naar de metro en omdat zij al een paar dagen hier zijn, weten ze precies hoe het werkt. Zij reizen net als ons naar Union Station en begeleiden ons tijdens deze vuurdoop. De rit met de shuttle naar het station was al een attractie, want de bank zat los en we schieten steeds naar voren of naar achteren als de chauffeur remt. Gelukkig komen we heelhuids aan. Onze begeleiders laten ons zien hoe je een metrokaartje koopt en hoe we vervolgens de juiste metro kiezen met de goede kleur in de goede richting en ze leggen uit hoe het systeem werkt. Het zijn echt heel aardige mensen! Onderweg in de metro kletsen we erop los over van alles en nog wat.

Om 9.10 uur zijn we in Union Station in Washington DC. We zoeken de verkoopbalie van de Tourmobile Sightseeing Bus en kopen kaartjes voor 2 dagen. Deze tour brengt ons naar alle belangrijke bezienswaardigheden in de stad en we kunnen uitstappen en later weer instappen zo vaak als we daar zin in hebben. De eerste tram vanaf Union Station brengt ons naar Library of Congress, aan de achterkant van het Capitol, en daar stappen we uit. We moeten even wachten tot het gebouw open gaat en dan doen we de self-guided tour. Het gebouw is heel erg mooi, enorm de moeite waard!

Na het bezichtigen van de Library of Congress lopen we op het Capitol heen, naar de ingang. Aan de zijkant zien we dat er zojuist een auto is aangehouden door de politie. Achter het stuur zit een jonge vrouw, met de handen boven op het stuur en een aantal politieagenten staan gemoedelijk te praten. Blijkbaar wachten ze ergens op. In totaal staan er dan al 3 politieauto’s en 1 politiemotor met evenzoveel agenten. Dan zien we nog een politieauto arrive¬ren. De bijbehorende agent arresteert de vrouw achter het stuur en brengt haar naar zijn politieauto om haar vervolgens af te voeren. Is dit nu een staaltje machtsvertoon of niet?

Als we bij het Capitol aankomen, kunnen we nog kaartjes krijgen voor de gratis tour door het gebouw van 14.30h. Tot die tijd gaan we dus iets anders doen. Op zoek naar de halte van de Tourmobile, zien we dat er aan de zijkant van het Capitol de grote straat is afgesloten voor een zeepkistenrace. De zelfgebouwde vehikels stormen de heuvel naar beneden in de strijd om de eer. Grappig! Minder grappig is dat hierdoor een tramstop is vervallen en dat we een behoorlijk eind moeten lopen voor de volgende halte. Gelukkig zijn we daar net op tijd en we kunnen meteen weer instappen. Dan stappen we weer uit bij het Jefferson Memorial. Hier bekijken we het standbeeld en het gebouw en we lezen de indrukwekkende teksten op de muren.

Als we zijn uitgekeken in het Jefferson Memorial rijdt de tram net voor onze neus weg en we moeten dus even wachten op de volgende. We nemen een kopje thee en een zakje mini-pret¬zels als lunch en dat smaakt heerlijk. We hebben wel geluk met het weer, want tot nu toe is het nog altijd droog. Het is wel koud, vooral in de open tourmobiles. Als we zijn ingestapt in de volgende tram, begint het zachtjes te regenen. Brrr….. nu is het helemaal koud! De vol¬gende bestemming is het Arlington Cemetery. Als we daar aankomen, moeten we overstappen op een andere tram, die ons zal rondleiden over de begraafplaats en tijdens het wachten wordt het gelukkig alweer droog. Dat is mazzel! Arlington is echt prachtig! Het is heel mooi aangelegd en ook de uitleg van de gidsen is heel goed. We zien de indrukwekkende wisseling van de wacht bij het graf van de onbekende soldaat en ook het leggen van een nieuwe krans door een afvaardiging van een high-school. Het is heel erg ceremonieel en statig, maar wel heel indrukwekkend. Vooral als de trompet het volkslied “Amazing Grace” blaast, krijgen we kippenvel. Dit hadden we niet willen missen!

Opeens realiseren we ons dat we om 14.30 uur bij het Capitol moeten zijn voor de rondleiding en het is nu al 14.00h. Oeps……. Dat halen we niet meer……. Of toch? Het duurt uiteindelijk nog 20 minuten voordat we weer bij het beginpunt zijn van de begraafplaats en op advies van één van de gidsen nemen we een taxi naar het Capitol. Die heeft nu nog 10 minuten om dat voor elkaar te krijgen. De taxichauffeur zegt dat dit wel lukt en we gaan ervoor. Hij doet inderdaad erg zijn best en hij racet de stad door, maar hij kan niet voorkomen dat we in een file terecht komen. Helaas, we zijn 5 minuten te laat. Maar…….. we hebben toch nog geluk, want onze groep is nog niet naar binnen. Als we heuvel oprennen, kunnen we nog achter in de groep aansluiten. Hijg, hijg….. maar het lukt! We kunnen toch nog mee!

De taxirit van $13 was de moeite wel waard, want de tour is heel erg mooi! We hebben een leuke gids die het verhaal heel enerverend vertelt en het gebouw is werkelijk prachtig! Als je het gebouw binnenloopt, kom je terecht in de Rotunda. Dit is de grote ronde zaal, recht onder de grote koepel die het gebouw van buiten zo markeert. In de Rotunda vind je in de koepel van het dak een dakschildering met het tafereel van de inwijding van president Washington, met aan zijn zijde 13 vrouwen die de toenmalige 13 staten voorstellen. Onder de koepel vind je een prachtig panoramaschilderij die de geschiedenis van het land voorstelt en aan de wand hangen 8 prachtige, immens grote schilderijen die elk een belangrijk moment in de geschiedenis vertellen. Je kijkt je ogen uit!

Vanuit de Rotunda lopen we naar de zaal waar vroeger het House of Representatives kantoor hield. Hier staan een aantal prachtige beelden. De beelden zijn op verzoek van de staat door de verschillende staten ter beschikking gesteld en stellen steeds een voor die staat belangrijk persoon in de geschiedenis voor. Het verhaal leert ons dat deze opdracht nog altijd loopt en dat er nog steeds een paar staten zijn die nog geen beeld hebben aangeleverd. Eén van de mooiste beelden is van Hawaï en dat staat ergens in een donker hoekje opgesteld. Dit heeft alles te maken met het gewicht van het beeld. Als dit beeld op een andere plek in het gebouw zou worden neergezet, zou het hele gebouw instorten, zo zwaar is het! De ruimte waar we nu zijn, wordt ook wel de whisperroom genoemd, vanwege de bijzondere akoestiek. De gids geeft ons een demonstratie: hij leidt ons naar een gedenkplaat van Senator Adams, op de plek waar vroeger zijn bureau stond en loopt zelf naar de andere kant van de zaal, ongeveer 10 meter verderop. Hier fluistert hij iets, en wij kunnen woordelijk verstaan wat hij zegt! Wonderlijk! Dit is een heel leuke ervaring! Hierbij komt het ook het verhaal over Senator Adams, die de reputatie had dat hij altijd lag te slapen aan zijn bureau, maar in werkelijkheid gewoon zat te luisteren naar alle verhalen van zijn “collega’s”. Senator Adams is later op deze plek, zittend aan zijn bureau, overleden door een hartstilstand.

Na dit verhaal brengt de gids ons naar beneden. Hier kunnen we een oude rechtszaal bekijken en nog wat souvenirs kopen en dan is de tour ten einde. Dit moet je niet overslaan als je in de stad bent en kans ziet om kaartjes te bemachtigen!

Na de rondleiding in het Capitol lopen we weer naar de tramhalte. Het is inmiddels 16.30h, dus dit is de laatste rit met de Tourmobile. Hij brengt ons nog naar het beginpunt, naar Union Station. Hier eten we iets in de food court in het souterrain en we kijken nog even rond tussen de winkeltjes. Ook dit gebouw is prachtig!

Na het eten zijn we toch wel erg moe en Peter voelt zich ook weer niet lekker van het eten en we besluiten om met de metro terug te gaan naar het motel. Daar werkt Jacqueline het reisjournaal bij en leest nog even. Peter kijkt een film op TV. Ook bespreken we nog even het aanvalsplan voor morgen en dan gaan we lekker slapen.

Geen opmerkingen: